Ciasteczkowy Potwór

Zanim urodził się Filip obowiązkowo musiałam zaszaleć w hurtowni artykułów dziecięcych. Przy okazji zakupu wózka wpadło mi do koszyka (a właściwie wanienki, bo to w nią wszystko ładowałam ;) ) kilka innych niezbędnych (!) rzeczy. Wśród nich on - jedyny, niepowtarzalny, mięciutki, w pięknym niebieskim kolorze. Oczami wyobraźni widziałam, jak Młody spaceruje ciągnąc go po ziemi i trzymając za jedną łapkę. I tak właśnie na trzy miesiące przed porodem zamieszkał z nami Ciasteczkowy Potwór. 

Lęk separacyjny, czy inna cholera?

Kalendarz skoków rozwojowych porzuciłam już jakiś czas temu. Filip jest marudny przez większość swojej egzystencji, zawsze mogłabym na coś zrzucić winę - a to skok rozwojowy, a to pogoda, a to coś mu zaszkodziło, kupa się zaparła i nie chce wyjść etc... Aaa i jeszcze zęby! Zęby są hitem, bo obarczamy te nieszczęsne mleczaki od 3-4 miesiąca życia Młodego ;) Napomknę, że do tej pory pojawiły się dolne jedynki. Myślałam, że teraz będzie z górki. Hmm... Od miesiąca nic nowego się nie pokazało, a marudzenie trwa.